Ermənistanda vəziyyəti qızışdırmaq cəhdləri, ilk növbədə, xarici təzyiqlər altında hələ də davam edir. Ermənistan daxilində Rusiyadan narazılıq yaratmaq prinsipi ilə hərəkət edirlər. Deyirlər ki, Rusiya erməni maraqlarını qorumur. Amma bu, belə deyil və bu, respublika əhalisinin manipulyasiyasıdır. Rusiya isə fərqli olaraq iddia edir ki, Zaqafqaziyada sülhə nail olmaq istəyir.

Ermənistanda vəziyyətin dəyişməsi Qərbin qeyri-hökumət fondları vasitəsilə həyata keçirilir. Ermənistanda dəstəklənən qərbyönümlü qüvvələr başa düşürlər ki, anti-Rusiya və anti-Azərbaycan siyasəti həyata keçirməsələr, onlara maliyyə “paylamaları” dayanacaq.

Ermənistanın baş naziri Paşinyan ilk dəfə deyil ki, dünənki kimi Qarabağın Azərbaycan olduğunu mahiyyətcə bəyan edir. Və hər dəfə Ermənistanın daxilində və xaricində olan qüvvələr onu milli maraqlara xəyanətdə ittiham edirlər.

Ermənistanın baş nazirini ideallaşdırmağa da dəyməz. Təəccüblü deyil ki, İrəvandan Rusiyaya qarşı tənqidlər getdikcə artır.
Əgər Ermənistanın baş nazirinə bu qədər güclü təzyiq olmasaydı və onun hakimiyyətdə qalması birinci dərəcəli vəzifə olmasaydı, o, çoxdan Azərbaycanla sülhə razılaşardı. Paşinyanın heç vaxt “Qarabağ klanı” ilə əlaqəsi olmayıb. O, sülh yaradıcı kimi tarixə düşsəydi, yaxşı olardı. Amma o, bir neçə “yanğın” arasındadır. Paşinyan Azərbaycanla sülh imzalamaqdan qorxur. Onun təhlükəsizliyi üçün zəmanət lazımdır.

Rusiya, Azərbaycan və Türkiyə ilə yaxşı münasibətlər qurmaq Ermənistanın maraqlarına uyğundur. Ermənistanda Qərbin qidalandırıcıları Rusiya və Azərbaycana qarşı “müharibə” aparmağa çalışırlar.

İndi də Ermənistan-Azərbaycan danışıqlar prosesində Qarabağ məsələsini büdrəməyə çalışırlar. Amma Qarabağın heç bir “statusu” olmayacaq – bu, çoxdan elan olunub. Ermənistanda Qarabağın Azərbaycan ərazisi kimi sənədləşdirilsə belə, Bakının ona nəzarətinin nominal olmasını istəyən qüvvələr var.
Yeri gəlmişkən, biz görürük ki, Bakı və İrəvan nümayəndələrinin müxtəlif məkanlarda keçirdiyi görüşlərin yekunu üzrə danışıqlar sənədlərində Qarabağ məsələsi onun hansısa xüsusi ərazi kimi təqdim edilməsi və ya statusun verilməsi baxımından müəyyən edilməyib.

Ermənistanda “xüsusən narahat olan”ların bütün platformalarda Azərbaycanın qalib gəldiyi barədə danışmasına cavab olaraq nə demək olar: bəli, Azərbaycan qalib gəlir. Ona görə ki, o, güclü diplomatiyaya malikdir, çünki o, əvvəlcə münaqişənin həllində diplomatik yolda dayanıb. Müharibə 30 ilə yaxın davam edən danışıqlardan nəhayət ki, çıxılmaz vəziyyətə düşdükdən sonra başladı və Ermənistan mütəmadi olaraq ona nəsə olacağını düşünmədən təxribatlar törətməyə başladı. Azərbaycanın səbri tükənib.

Bu gün Azərbaycan prezidenti bir daha vurğulayıb ki, Bakı inteqrasiya olunmuş Cənubi Qafqaz məntiqini təbliğ edir. Bu, Azərbaycanın ən güclü müqavimətinə baxmayaraq, konstruktiv təkliflərlə, regionda hamı üçün faydalı olan konstruktiv siyasətlə regionda bu sülh ideyasını həyata keçirəcəyinə daha bir sübutdur. Bakının Cənubi Qafqaz dövlətlərinin əməkdaşlığı və inteqrasiyası ilə bağlı bəyanatları Rusiya Federasiyasının, Azərbaycanın, Ermənistanın və Gürcüstanın maraqlarına uyğundur. Azərbaycan regionda vəziyyəti “yaxşılaşdırmağa” çalışacaq.
Sabah - mayın 25-də Moskvada Rusiya, Azərbaycan və Ermənistan liderlərinin görüşü planlaşdırılır. Bu, nizamlanma yolunda çox müsbət addımdır. Arlinqton, Brüssel saytlarının heç biri “danışıq” yorğanını öz üzərinə çəkməyə çalışan saytların heç biri sonda əhəmiyyətli rol oynamayacaq. Moskva, Bakı və İrəvan məsələləri həll etdikcə, bu xətt üstünlük təşkil edəcək.

Sonda Paşinyan qərar verməli olacaq ki, o, Rusiya maraqlarının periferiyasına çevrilmək istəyir, yoxsa Rusiya Federasiyasının müttəfiqi olaraq qalmaq istəyir. Və əgər Rusiyanın müttəfiqi olmaq istəyirsə, o zaman Azərbaycanla danışıqlar aparmalıdır. Mən sizin diqqətinizi bir fakta cəlb etmək istəyirəm ki, Azərbaycan Rusiyanın daha güclü müttəfiqinə çevrilir.