Bugün gelinen nokta bu değil ki, Erzurum ’da da ülkemde de, yüreksiz kalan, liyakatsiz korkak, duran idareciler, çaresiz belki de iş buldum, işsiz kalmayayım işimi yapayım gerisi bana ne diye sessiz teknik adamlar yetiştirdik. Alt yapısındaki oyuncusunu oynatmaya korkan, her zaman ithale sempati duyan işimden olurum diye bana neler yapan, o kişiler yüzünden bitirdik il takımlarımızı, ülke takımlarını. İthallere teslim ettik güzelim yeşil sahalarımızı.
Neticede koca ülkemde olduğu gibi Erzurum’da da bugün mevcutta bulunan takımda Erzurumlu hiç oyuncu yok. Transferlere, giden milyarlar, yok edilen var desinler diye kurulmuş alt yapılar. Madem alt yapılardan sporcular oynatamıyorsunuz demek ki teknik adamlara ve kendi öz evlatlarımıza güveniniz yok. Bu 1. Lig’de ise niye o teknik adamlar alt yapınızda onları öyle küçümser hale koyuyorsunuz bu ilde?
Hepsi de 18 yaşında muhteşem, Erzurum’da, il dışında oynamış efsanelerin elinden çıkmış oyunculara al bu formayı giyin diyen teknik adamda mı gelmez bu Erzurumspor’a?
Bu teknik adamlar o mavi beyazı kaç yaşında giydi, şimdi teknik adam olarak aslanlar gibi hoca olduğu evinde kendi çocuğuna al giy diyecek gücü yok mu da, O formayı yetenekli gençlere fırlatıp atamıyorlar, Bu neyin korkusu, giderim mi, git hiç olmazsa bunları o oynatıp kazanmıştı diye konuşur Dadaşım.
Kendi çocuklarını görmedi demez transferlerdeki olumsuzlukları konuşmaz Dadaş. Biz bu yıllar içinde Erzurumspor her teknik adamla 2 oyuncu kazanabilse idik ki bunu yapamadık. Son dönemlerde sağ olsun hocalarımızla, bugün daha güçlü günde transfere giden milyarlara acıyorum. Kendi sporcumuza para yok, transfere var, altyapı hocamıza para yok, Futbol ile alakası olmayan sporcuya milyarlar var ise orada idarecilikte, insanlıkta bitmiştir. Benim önceliğim Erzurum, önceliğim benim takımımda, benim sporcum, o rengi kokuyu bilen benim oyuncum olmalı ki bu ilde bu renk yaşasın, bizim olanın sırtında.

ASLINDA
Dadaşım isterdi bölünme olmasın ve birleşilsin de, biri birini sanki yok sayıp yada nedendir küçümser olunca, adama derler ki bu ne? Bugün yanından kaçılmış, sahipsizleştirilmiş, çamura atılmış, hiçbir eski başkanın, bu camiadaki idarecilerin bile elini uzatmadığı Erzurumspor’a elini iki üç can arkadaşı ile uzatmış birini, hâlâ küçümsemek, o harabeye dönmüş kulübü bugün cennete çeviren miski amber kokutan kişileri yokmuş sayan kişiler ile nasıl birleşme olur bilmem de, inşallah büyüklerce olur. Erzurumspor diye bugün Erzurum insanı onunla dolduruyorsa, taraftar olarak ona yürekten koşup bağırıyorsa o kulübü de başkanını da saygı ile alkışlayacak Erzurum insanı. Kolay mı eski kulübü bu kadar emekle yenilemek, emek vermek, bir yerden o adı alıp bugünlerde yaşatmak, transferlere rızkını harcamak, onca insana maaş verip evine ekmek aş aldırmak, kimse bugün arkasına kocaman Erzurum’u almış bir takıma ve onu bugün bu spor aleminde var olmasını sağlayan kişileri yok gibi asla göremez. Erzurum, Erzurumspor diye peşinden halkının gittiği yerde olmaktan, o takıma sahip çıkan kişiden memnunum diyor bugün, saygı duyacak herkes diyen taraftar ise oradaki son şey nokta olur. Erzurum Büyükşehir belediye spor bu Erzurumlunun yüreğindeki Erzurumspor’udur, bunu diyen binlerce sporsever ise saygı duyacak Bu İl’e bu Taraftara ve Başkan’a!

Hakan Dikmen