Yuxular bəşəriyyəti həmişə həyəcanlandırır. Xüsusən də peyğəmbərlik yuxuları qaçılmaz bir ölümü proqnozlaşdırdırır.

Ənənəvi olaraq, mistiklər, vizyonerlər və falçılar yuxularla məşğul olurdular. XX əsrin əvvəllərində psixiatr Ziqmund Freyd yuxu ilə bağlı fikirlərimizi alt-üst etdi, yuxuları psixoanalizin təməl daşına çevirdi. Ancaq bu təlim haqqında - elm və ya sənətdir, bu günə qədər alimlər mübahisə edirlər. Ancaq peyğəmbərlik xəyallarının bir neçə il əvvəl elm adamları tərəfindən öyrənilməyə başlaması hər şeyin təsadüf olmamasından xəbər verir. Qərb elmi tibb jurnallarında ölümdən qısa müddət əvvəl insanların gördüyü yuxular haqqında çoxlu araşdırmalar dərc olunub. Hətta tibbi bir anlayış var idi - "həyatın sonundakı yuxular və görüntülər".

Ömrün Sonu Xəyallar və Görünüşlər
10 nəfərdən 9-u onları görür

Azadmedia.az xəbər verir ki, bu mövzu ilə bağlı ən məşhur araşdırma ABŞ hospislərində xəstələrlə il yarım ünsiyyətdə olan amerikalı alimlər tərəfindən aparılıb. 66 nəfərlə 453 müsahibə apan alimlər xalqın peyğəmbərlik hesab etdiyi, yəni hansısa hadisəni proqnozlaşdıran yuxuları sorğuda iştirak edən hər 10 nəfərdən 9-nu görür və bu, çox yüksək rəqəmdir. Hamımız üçün maraqlıdər, yuxuda nə gördülər?
Klinik ölüm yaşamış insanların yuxularının təsvirləri yaxşı məlumdur. Onlar tez-tez işıqda bitən tunel uçuşlarından danışırlar. Bu uçuş adətən həyatdan ölümə keçid kimi qəbul edilir. Deməli, hospis xəstələrinin xəyallarının təsvirlərində tunel yoxdur. Lakin onların 59%-i yuxuda harasa getməli olduqlarını düşünürdü. Bəziləri yola çıxır, çantalarını yığırdılar, bəziləri artıq harasa hərəkət edirdilər (lakin səyahətin son nöqtəsini dərk edə bilmirdilər) və kimsə hətta təyyarədə uçurdu və ya qatara minirdi, çox vaxt artıq ölmüş insanların əhatəsində...

Bununla belə, bu cür xəyalların ən çox yayılmış səbəbi (72% hallarda) artıq ölmüş qohumları və ya dostları ilə görüşdür. Bu cür yuxular, onları görən insanın ölümünə yaxınlaşdıqca tez-tez olur. Bu yuxular narahatlıq, qorxu və ya qıcıq yaratmadı, əksinə, xoş və hətta sakitləşdirici idi. İçlərində olan valideynlər, babalar, nənələr, bacılar və qardaşlar, dostlar mehriban, ruhlandırıcı sözlər söyləyir. Onları görən xəstələr tez-tez xoşbəxt uşaqlıqlarına qayıdırdılar və ya xoş xatirələrin bağlı olduğu yerləri ziyarət edirdilər. Ancaq sağalmaz xəstəliyi olan uşaqlar öz ev heyvanlarını xəyal edirdilər, onlarla adətən evdə necə oynadıqları günləri görür.