Firdovsi Sarvanlı,
"Qızıl Qələm" mükafatı laureatı

ŞAHƏNŞAH
Şah İsmayıl Xətainin məzarı önündə düşüncələr

Dövlət daxilində sərhəd,
Dəhşətdi, vallahi, dəhşət.
Bir xalqı zülümlə Bir-birindən ayıran,
Zorla əti dırnaqdan,
Gözü qaşdan ayıran,
Canı candan ayıran,
Min lənət olsun,
Rus-fars ittifaqına!
Susayıblar elə bil,
Türkün qızıl qanına.
Doğma torpağıma
Azad keçə bilmirəm,
Bu dərdi ürəyimdə
Necə daşıyım?
Necə? Bilmirəm.
Azərbaycandan,
Cənubi Azərbaycana
Biləsuvardan, Biləsuvara
Muğanımdan, Muğanıma
Nə keçid məntəqəsi?!
Gülür farsın əsgəri
Sərhəd keşikçisi
Şaqraqdı qəhqəhəsi.
Otuz milyon candaşım,
Doğma əziz qaradaşım,
Azadlığın peşində!
Zaman gələr görərik
Farsın iyli leşin də!
Hanı, dünyanın,
BMT-nın haqqı bəs?
Bütövləşək deyəndə:
kəs səsini,
Dinmə, kəs!
Xiyabani, Səttarxan

Bil, yenidən doğulacaq!
Pişəvəri dövləti lap
Yaxında qurulacaq!
Kəsilməyir məşrutənin
“Traktor”un əzəmətli
Gur səsi.
Bu, haykırtı, çağırış,
Azadlıq, istiqlal təntənəsi!
Açın qulaqlarınızı
Azərbaycan bir olacaq!
Tarixin səhifəsində
Yaşayacaq, qalacaq!
Siyasi xəritəmiz
Yenilənib, dəyişəcək.
O tay, bu tay birləşib
Qardaş, bacı görüşəcək!
Vahid Azərbaycanım,
Şərəfim, şöhrətim,
Şanım
Cahan türkün olacaq.
Sərhədləri aç, görək!
Türk imperiyası da
Turanda qurulsun gərək!
Ey şah babam!
Şah babam,
Şah damarım,
Ürəyim.
Torpağım,
Vətənim, duzum,
Çörəyim.
Hüzurunda əsgərin tək
Dayanmışam.
Odlanıram, alovluyam,
İçin-için yanıram.
Xəbərin varmı, babam,
Nələr gəlib başımıza?
Səfəvini məhv eləyib,
Zəhər atıb aşımıza.
Sultan Səlim,
Şah İsmayıl!
İki cahan sərkərdəsi!
Sultan Səlim Osmanlının,
Şah İsmayıl,
Şah Səfiəddin səcərəsi,
Ər nəvəsi!
Kimdi qalib?
Kimdi məğlub, bu döyüşdə?
Türk, türkün düşmənimi?
Qalib daim döyüşdə!
Sonuc nədir?
Heç fərqinə vardınız?
Türk yurduna paz vurub
Kötük kimi yardınız.
Dövlət dilin qorumadıq
Zaman-zaman,
Torpaqları pay vermişik,
Vuruşmadan, utanmadan.
Hanı bəs, gözdən
İraq İraqımız?
Sönüb bu gün
Kərküklərdə Ocağımız, çırağımız.
Ey, Şah babam, əlim Çatmır Ərzuruma.
Bir zamanlar qan uddurdun
Həm yunana, həm də ruma.
Yoxdu bu gün İki milyon kilometrlik
Böyük torpaq?!
Cılızlaşdı “qızılbaşlar
Aciz, əfəl, hamısı qorxaq!
Sən bilsən ki,
Səfəvini Məmləkəti,
Dilim-dilim parçaladı,
Düşmənimiz,
Xain əllə məhv edilib
Neçə-neçə igidimiz,
Sərkərdəmiz.
Şahənşahım, doğma İki qardaş
Torpağında hiylə ilə bənd Vurdular,
Ermənini millət edib
Türkə tələ qurdular.
Qafqazlarda at oynadır
Cılız millət, nökərimiz ermənilər.
İrəvanı, Zəngəzuru, Göyçə Gölün
Sevan edib Vermədilər.
Şahənşahım, Azərbaycan
Dörd cəhətin hər yerində
Həm Şimali, həm cənubi,
Həm qərbi, Şərqi - cənnətməkan.
Bəs, soruşan varmı
Görən, niyə Güney,
Quzeyliyik?
Parçalanmış məmləkətçün Kədərliyik,
Gileyliyik?
Nədən, görən düşmənimiz
Çoxdu, babam?
Türkü sevən, əzizləyən
Bu dünyada yoxdu, babam?
Taladılar, yer altında
Yer üstündə hər nə varsa,
Apardılar Uzaqlara
Öz əlimizlə pay veririk
Qəsbkara, muzdurlara “yazıqlara.
Amerikan, ingilis, rus, erməni...
Bunlar ta doğuşdan
Türkün qatı Düşməni!
Niyə bizim yaddaşımız korşalıbdır?
İri ala gözlərimiz görmür Yeri
Korlaşıbdır?
Niyə yatdıq, torpağımız
Dilim-dilim
Paylananda?
Üzə durur düşmənimiz
Naz eyləyir
Pay alan da.
Unuduruq.
Unutqanıq.
Keçmişləri, tarixmizi
Öyrənmirik?
Beynəlmiləl, humanistik,
Tolerantıq...
Bu sözlərdən, iyrənmirik.
Millətləri saxlayırıq, qoruyuruq
Gözümüz tək.
Sönən ocaq yandırırıq,
Od oğlu tək,
Közümüz tək.
Şahənşahım, niyə belə
Sadəlövhük?
Öz-özmüzü zay eyləyən, bəyənməyən
Ərköyünük?
İnanırıq hər bir sözə:
“həqiqətə”, “ədalətə”
Ağ yalana!
İnanırıq, dünən bizi
Xəlvət çalan boz ilana.
Ey Şah babam, sən bilsən ki...
Didərgindi Azərbaycan övladları
Türklərimiz.
Bağışladıq Qarabağı
Tərpənmədi, təpərimiz,
Tüklərimiz.
Qarabağda yurd salıbdır
Rus-fars çörəyini, iştah ilə
Gəmirənlər!

ABŞ, ATƏT,
Avropaya “ədalətə” güvənənlər.
Arxasında rus dayanıb
Xristiyan törəməsi.
Xankəndində eşidilmir, nə vaxtdandı
“Qarabağın şikəstəsi”.
Şahənşahım, hüzurunda Utanıram.
Sən, bağışla bəndələri...
"Mən”, "mən” deyən sapı bizdən olan
Baltaları, rəndələri.
Şahənşahım, elə bil ki,
Bütövləşmək dərsini
Bizə keçməyiblər.
Bir olmağın şirin-şəkər
Şərbətini ömür boyu İçməyiblər.
Əsrlərdi türkləşirik:
Turan olduq.
Hanı birlik?
Oğuz türkü olmamızı
İsbatlaya bilməyirik!
Bilməliyik: türkün dostu
Türk olubdur ta Qədimdən,
Qürur duydum, içimdəki
Öz səsimdən.
Çaldıranda, Şahənşahı,
Məğlub edən türk
Deyilmi?
Sultan Səlim Osmanlıdır
Türk oğlu, türk Deyilmi?
Türk qanından, türkün
Gözü doymadımı?
İki türkü, şər ingilis
Üzbəüzə qoymadımı?
Şahənşahım, düşmənimiz
Torpaq alıb, lovğalanır,
Harındılar,
Yad çörəyi yeyə-yeyə,
Zırpılaşıb, yekə, iri
Qarındılar.
Sərhədimiz hey daralır
Gəlib çatıb Xan Araza.
Torpaqları xəndək etdik, səngər etdik
Qaza-qaza.
Əlim çatmır
Nə Təbrizə, nə Mərəndə, nə Dərbəndə,
Nə Xoya da.
Həsrət qaldıq deyək, gülək
O taya da, bu taya da.

Hanı Təbriz, Şirvan,
Gəncə Çuxursəd bəylərbəyliyi?
Tək adları qalıb, Şahım,
Ağıl qəbul eyləməyir
Cahilliyi, sərsəmliyi.
Kimə deyək, inandıraq
Qəndəhar, Herat,
Kars Səfəvi torpağıdır?
İrəvan, Borçalı, Dərbənd
Ərdəbil, Kərkük, yalnız
Göz dağıdır.
Bu nə gündü, düşmüşük biz?
Bəlkə budur qismətimiz?
Hanı Qızılbaş dövlətimiz,
Qürurumuz,
Şərəfimiz,
Qüdrətimiz?
Əqli, hissi, huşu olmayanın
Əlindədir sərvətimiz,
Dövlətimiz.
Zülüm çəkir millətimiz
Əl yazımız, xalçamız da
İngilisin muzeyində?!
Heyrətə bax!
Xəzinəni təhvil verən,
Nişan verən, milli ruha Qeyrətə bax.
Yurdum talan oldu, gəl,
Sinəm qəmlə doldu, gəl,
Anam, bacım girovdur
Dörd tərəfi yoldu, gəl.
Hey bayatı, şikəstə söyləyirik
Ağ atlı oğlanımı gözləyirik?
Torpağımız, qeyrətimiz tapdaqda
Şahənşahım, biz niyə ölməyirik?
Harda qaldı,
Babəkimin qeyrəti?
Vətən üçün, şirin candan keçənlər?
Neçə ərən içdi ölüm şərbəti
Düşmənləri yalın əllə biçənlər.
Şahənşahım, dərdim yaman çoxalıb
Hamı deyir:
-Ayılın siz, durun siz.
Nə çox yatdız yadelli kölgəsində?
Yuxularda, düşmənləri
Qırın siz.
Sual çoxdu, cavabın
Kim söyləyəcək?
Nə çətinmiş ayılmaq
Bizi kim silkələyəcək?
Bütöv Azərbaycan qurub

Deyək ki, biz ayıldıq,
Varmı sərkərdəmiz,
Bizi qalib edəcək?!
Biz oğuz türkləriyik
Turan eli Vətənimiz.
Qızılbaş olmalıdır, döyüşən mərd
Əsgərimiz.
Həm şiəsi, sünnisi
Birləşib bir olmalı
Dağ çayları tək axıb
Bir nəhrə dolmalı
Azadlıq verilməyir
Alınır bilməliyik
Üzü Təbriz tərəfə
Araz keçib, ölməliyik.
Hər birimiz mərd qazi!
Şəhid olub
Azad torpağımızda
Dən kimi
Bitməliyik.
Otuz səkkiz yaşında
Dünyadan köç edənim,
Mərd kimi, igid təki
Ömür sürüb gedənim.
Səfəvi dövlətində
Azərbaycan dilini
Dövlət dili edənim.
Yetmiş iki əmirdən
Altmışı
Azərbaycan türkü idi.
Avropada xain, xəbis düşmənimiz
Qorxudaydı, hürküdəydi.
“Xətai” təxəllüsü ilə
Şeir yazan ozanım
“Dəhnamə” əsəriylə ad-san
Şərəf, qazananım.
Ərdəbilə Şəkidən
Qayıdanda
Həyata göz yumanım.
Gül-çiçək fəslində
Kəhkəşanda qalanım.
Doğulacaq çox yəqin
Qurd oğlu, qurd Nəsillər
Dəyişəcək sərhədlər,
Dəyişəcək tarixlər...
Bax, o zaman, ruhunu
Şad eylərik
Onu abad eylərik.
Şahənşahım, cahan
Türkün olacaq.

İslam bayrağı altda
Türklər zəfər çalacaq.
Unutmuruq tarixi!
Türk oğlu türklərik biz
Bütöv Azərbaycanı İnamla bəklərik biz!
Ərdəbil-Salyan
2013-2014