DEPREM

Dedem hep derdi şu sözü:
" yer altının var öküzü,
Silkeleyende boynuzu,
Onda ayandı zelzele"
Vay! ne yamandı zelzele.

Sanki öküz silkelendi,
Aleme dehşetle eledi
"Dünyayı" kana beledi,
Elleri kandı zelzele,
Vay! ne yamandı zelzele.

Zelzele evleri yıkıp,
Kalbimi gam kederle sıkıp,
Göklere naralar salıp,
Aldığı candı zelzele,
Vay! ne yamandı zelzele.

Nerde? beden, nerde? başı,
Yitirdi kardeş kardeşi,
Gözlerimin akar yaşı,
Seldi, borandı, zelzele
Vay! ne yamandı zelzele.

Anne balayla el ele,
Felek kurdu evde tele,
Rahmet yele, rahmet sele,
Nesil kırandı zelzele,
Vay! ne yamandı zelzele.

Sanki oldu ahir zaman,
Kıyamet oldu el aman,
Battı gitti yahşi yaman,
Varlığı yuttu zelzele,
Vay! ne yamandı zelzele.

Bir yanı kar, biri yağış,
Yaz gitmeden yetişti kış,
Kışta keser sanki kılıç,
Oktu, kemandı zelzele,
Vay! ne yamandı zelzele.

Çağır gelsin "Tilimhani ",
Yaman gündür arkam hani,
Gelir yıkar haneleri,
Gör ne zamandı zelzele,
Vay! ne yamandı zelzele.

Hamid Ahmedzade